Μονόπρακτο στη Σαρκοζί

( στο τσιγάρο, μετά το κοτόπουλο με πατάτες
κατά ηλικία το τρίο
Πάπια: 71 ετών
Συνταγματάρχης: 65 ετών
Βουβό πρόσωπο : Δεν έχουν ηλικία αυνά)

Πάπια: Άιντε μωρέ θυγατέρα, κακή καθημερινότητα και χαμνή πχιότητα ζωής που λεγε κι ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας και μαύρο κι άραχνο σύστημα υγείας…πώς γένιται, θα μου πεις κι έχει γιομίσει όλος ο μαχαλάς παππούδες. Όπου και να πας, πάππους βλέπεις, στο φούρνο θα σε πάρει τη σειρά, πας να περάσεις απέναντι, γιάτος… μπρος πίσω… να περάσω να μην περάσω, μέχρι κι όξω απ τα σχολεία με τα γυλιά στον ώμο κι οι πιο μοντέρνοι βάζουν και ροδάκια στα γυλιά και τα σούρνουνε, πιο πολλοί απ τα εγγόνια τους είναι, δυο δυο πάνε και τα πέρνουνε, τι γίνεται… κάθε γωνία σου λέω κι από ένας , πιο πολλοί απ τα περίπτερα γένικαν, ρε παιδί

(Βουβό πρόσωπο: γελάει μ’ ότι κινείται πάνω της
Συνταγματάρχης: προσπαθεί να μη γελάσει, αλλά δεν τα καταφέρνει, ενδιαμέσως καλεί για ησυχία… κι ο κόσμος κοιμάται… και σιγά, σιγά βγάζει την Μπρέντα, έτοιμη γι’ αντεπίθεση)

Συνταγματάρχης : Α για σα… παππούδες μόνο, πέστα γιατί άμα τα λέω εγώ κακκιά γίνομαι…γιαγιάδες;,.. που ναι οι γιαγιάδες, τις στείλανε τις έρμες και πήρανε τους δρόμους οι κακοπαθημένοι, οι χήροι, αλλά έρχεται το φθινόπωρο πόσα εμβόλια πια… σώνουνται, μαζί με την υπομονή κι αυτά

(Συνταγματάρχης : Φρύδι σμιχτό, χέρι στη μέση…και ποιος μωρέ κοιμάται το μεσημέρι καλοκαιριάτικα;
Βουβό πρόσωπο: Ωχωχωχ, κατά ριπάς ο συνταγματάρχης)


Πάπια : (Αφού σκουπίζει τα σκάγια ) Στάκα, στάκα βρε βαθμοφόρε…

Συνταγματάρχης:( Ξινισμένο ύφος, μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο) Μμμμμμ, άχ, μωρέ… που να το ξερα πόσο γελαδεροί ήσασταν στο σόι σας
Πάπια: Α χρυσουλιώ μου κι είσι κι μορφωμένη…δε διακόπτουμε το συνομιλητή μας οι πολιτισμένοι, αφήστε με να ολοκληρώσω σας παρακαλώ

(Βουβό πρόσωπο : Απ έξω του ένα πράμα ξέρει να κάνει αυτό, είπαμε… κι από μέσα του…γεια σου ρε πατέρα μπαλαρίνα!)

Συνταγματάρχης : Άι να δούμε…είπαμε οι συντοπίτες σου προτιμούσαν το φίδι από τους βλάχους, τι περιμένεις, μόναχοι τα λέτε…άντε πες μας…

Πάπια: Α, ρε πώς τη βάζω τη συζήτηση, σε μια σειρά…που να χα και φτυχίο, άνθρωπος δε θα ‘παιρνε σειρά να πει κουβέντα…

(Βουβό πρόσωπο : Ξύνεσαι λέμεεεεεε)

Συνταγματάρχης : Μη σου κάτσει είπαμε… μη σου κάτσει βλάχος με άποψη, χαμένο το χεις, τέλος δεν έχουν τούτοι…για το νερό ξέρουμε… δέκα πέτρες άμα περάσει καθαρίζει…με σας… πόσες δεν έμαθα!

Πάπια: Μη λες έτσι μη λες έτσι Χρυσουλιώ, γιατί μωρέ να την μαυρίζεις την καρδούλα σου τη ζαχαρένια…πέτρες και φίδια και χαζά…άσε να σε πω για τις μπάμπες κι είνι πουλλές…δεν τις στείλανε οι πάπποι…αλλά να… φλάγονται και δεν τις βλεπεις, φλάγονται κι ετοιμάζονται…ούλες χωμένες στην εκκλησιά, προσεύχονται…

Συνταγματάρχης: Ποιες μωρέ, ποιες για πε μας…

Πάπια : Να σε πω και συ μέτρα. Η χήρα του Αντώνη του χοντρού, η χήρα του Σεραφείμ, η χήρα του νερουλά…να μην ξαναπώ χήρα, ξέρεις εσύ, μόνο μέτρα να μη χάσουμε το λογαριασμό…του Αργύρη του τσουρτσούρα, του Αποστολάκη του σμυρνιού,του θερίου του μυρώνη, του τρελλόγιατρου του Ανέστη…

Συνταγματάρχης: Θοδωράκηηηη, αχ Θοδωράκη…όλες τις χήρες της γειτονιάς, κατά νου τις έχεις…άι στα στερνά τι πάθαμεεεε!

Πάπια: Κάτσε, κάτσε κι απέναντι δεν πήγαμε…η τζιλβελού του αλέκου, η νοσοκόμα του κύρλου, η κυρα Λένη του Θωμά του περιπτερά…εεεε, έχς δάχτυλα ακόμα Χρυσουλιώ… δεν έχω και τον μουδανιώτη το πρακτορείο, εδώ να τον ερωτήσω, πια άλλη ξεχνάω…

Συνταγματάρχης: Εντάξει, εντάξει μας έπεισες, πιο πολλές είναι οι χήρες, αν μας πεις και πόσα χρόνια μικρότερες είναι όλες τούτες απ τους πάππους που χανε πάρει…

Πάπια: Α Χρυσουλιώ ‘μ, οι γναίκες τα κρύβουνε τα χρόνια τους που να βγάλεις άκρη…μην κοιτάς που εσύ είσαι ένα χρυσό και τίμιο κορίτσι και τη λες την αλήθεια…τσεκουράτα!

Συνταγματάρχης: Αχού, αχού άιντε πάνε να κοιμηθείς Θοδωράκη… γιατί ήρθε η ώρα σου σε λέω


Πάπια: Αι έλα να σε ξεκουράσω Θοδωράκη’μ…ένα καλό και ήσυχο παιδί είσαι…και σε παρεξηγούνε…
Συνταγματάρχης: …Και λιγομίλητο και λιγομίλητο!

(Τι έγινε το βουβό πρόσωπο, ρε παιδιά ;)