ΕΕΕΕΕΕΕ;

Κι είχε μια φασαρία εκείνες τις μέρες...θόρυβος απόλυτος μόνο θόρυβος όλα τα μηχανάκια και τα παιδάκια κι οι φωνές κι ο θυμός και το δε μπορώ άλλο του δρόμου...όλα μέσα απ το σπίτι περνούσαν. Καλοκαίρι για, όλα ανοιχτά πόρτες παράθυρα ολάνοιχτα και ξεσηκωμένα...όλα τα χειμωνιάτικα ξεσηκωμένα, με τα καλοκαιρινά έτοιμα για τη θάλασσα και κείνη μακριά, ακόμα...και θλίψη και καρτερία που μόνο η προσδοκία την έκανε ζάπι, ποτε ποτε.
Και κείνο...το που θελα παένεις ρε Καραμήτρου και το γελάκι να ξεπετιέται από παντού, σε κάθε βρισίδι από το δρόμο...μόνο για τα βουνά είσαι κοπελα μου που μου θες καιαυτοκίνητο...και θάλασσα να συμπληρώνει το χιουμοράκι το γελάκι...κι ο θυμός απ το δρόμο κι αγωνία... μέσα στο σπίτι, μαζί εκεί.
Κι όλες οι ημερομηνίες να την εκυνηγάνε, βουνό οι διεκπεραιώσεις να την πατάει το καθημερινό...αδακά στο λαιμό, ταμ στο καρύδι και να την πνίγει...όλα τελευταία στιγμή όλα τα μέτωπα ανοιχτά κάθε Μάη να ζητάνε πληρωμή, όπως κάθε χρόνο και χρόνο με το χρόνο όλο και πιο πολύ.
Το σύνηθες τουρλουμπόυκι το γνωστό...κάτι σαν το 42 χρόνια κουρασμένη κι άκεφη που λεγε και μια ψυχή
Και του κατσε του ανθρώπου να την επάρει τηλέφωνο, να θελήσει να την ακούσει...δεν το κανε συχνά, ψιλοαποδημητικός ο μαύρος και κείνο το τηλέφωνο για κακό το χε δεν του πήγαινε του ανθρώπου. Είχε καιρό να φανεί, μόνο χαιρετίματα έστελνε με φίλους...και διάλεξε την ώρα ο μαύρος, άμα την έχει τη γκαντεμιά ο άνθρωπος
Έλα τι γένιτι βρε πιδί;
Βρε μπας και χειμώνιασε κι ήρθανε τα χιόνια ξανά ή με γελάει ταυτί μου;...άμα το χεις το τακτ, δεν κρύβεται σε λέω...
Όχι δε σε γελάει, αλλά δεν είναι χιόνι, τσιόνι είναι κοπέλα μου
ΒΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ η σέμπρικ η αγωνιστικιά στη μία, απ τη γωνία
Πιόνι πιόνι καλά το λες πιόνι γένιτι ο άνθρωπος αμα αφήνεται όπως εγώ κι από κει τον παίρνουν και πιο κει τον επάνε...πιόνι μια χαρά το πες
Όχι βρε τσιόνι είπα σε ο μαυρος... κι ανθός...ανθός του Μάη μπορεί ναναι...τι...
ΠΟΥ ΠΑς ΡΕ ΤΣΟΚΑΡΟ; κραυγασε ο νέος από το σταυροδρόμι και το φάσκελο έπεσε βαρύ κι ακούστηκε, μέχρι και το φάσκελο ακούστηκε
Ναι... ο παθός του Μάη μια χαρά τα λες τον εξέρω τον παθό τούτονε παλιοί γνώριμοι, από γεννησιμιού
Αχ, βρε σκασμένο μέκανες και γέλασα, αλλά ανθός είπα...άνθος του Μαγιού
ΑΝΝΤΩΝΑΑΑΑΑΚΗΗΗΗ θα σε τσακίσω αν σε δω να ξαναπειράζεις την αδερφή σου, νισσάφι πια έχω τα χαλια μου έχω και σας νασχολούμαι, φώναξε η κυρα Μαρίκα απαπέναντι και ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡ ΤΟ ΜΗΧΑΝΆΚΙ συμπλήρωσε
Ναι, ναι και ποιητικά παένει το λάθος του Μαγιού, διαβασμένη είμαι...το χω το λάθος
Πω πω τι έχω πάθει ο μαυρος...δε...ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΔΕΝ ΣΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ φώναξε η Μαρία από δίπλα που ήταν στα χωρίσματα.
Θε μου γιατί πρέπει να σας ακούω όλους...τι είπες...τι έπαθα ο γαύρος είπες; Μα για τη μπάλα με πήρες, άκου γαύρος...άστο το χιουμοράκι δεν είν ώρα ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ....γρρρρρρρρρρρ ένα μικρό κι ένα μεγάλο στη διασταυρωση και μπιιιιιιιιπ κι δυο τις κόρνες και πολλοί και γκαρντάσια...μα τι αμαρτίες πληρώνω...δε σακούω, δε σακούω...τι λες;...δε
Έλα έλα κοπελα το ξέρω, ξερω πως δε μακούς...θα στο στείλω σε μήνυμα να το δεις...
Τι είπες...στο κλείσιμο πάντα ο θόρυβος ήταν άπαιχτος, μαζεμένος όλος, μαζί μηχανάκια και παιδάκια και τερατάκια ούλοι μαζί στο κλείσιμο περνούσαν, απόλυτο timing, πάντα
Α καλά εσύ δεν πας καλά...τι σέλα και πράσιν άλογα μου τσαμπουνας;
Βρε... έλα, έλα κοπέλα και μήνυμα σου είπα...
Α... κι επιστρατεύουμε και το κίνημα για να ξεμπλέξουμε, μια ζωή στα δύσκολα το κίνημα...αγωνιστικούς χαιρετισμούς μαυρε στο κίνημα να πας να το βρεις...τι χάνεις τον καιρό σου με την τρελή...στο κίνημα καλό μου που σε χρειάζεται