Κος Αλί κος...τρέχα να προλάβεις

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα τουρκάκι. Αλπέρ το λέγανε και ήταν ξανθό άσπρο και γαλανομματικό κι είχε και μια μύτη σου γκανταρ,καμποσούτσικη. Γεννημένος στα χωριά του γιακά,στους πρόποδες της Ροδόπης... γκιουμουλτζίνε ταραφαντάν, μα σχολείο τον έστειλε ο Γιουσούφ ο πατέρας του κασαμπαντάν, στην πόλη για καλύτερα.Στην πόλη πομάκο τον ελέγανε και μυταρά, γκαγκανόπαιδο και θύμωνε ο ξανθός γιατί τον λέγαν χωριάτη και θύμωνε και κοκκίνιζε κι ίδρωνε και πεταγόταν η φλέβα του στο δεξί μυνήγγι όταν θύμωνε, και μεγάλωνε.

Σαν κουρσούμι μεγάλωνε δούλευε στα καπνά και κάθε χρόνο πιο κουρσούμι γινόταν. Κοντός και σφιχτός γεροδεμένος, ντεμίρ κιμπί τσοτζού τον έλεγε η αννέ, μπενίμ τσοτζούμ έλεγε η μάνα του και πήγαινε να τον φιλήσει κι αυτός τραβιότανε δεν ταθελε τα φιλιά και τις αγκαλιές και μεγάλωνε ο ξανθός.

Και κος Αλί κος, τρέχα να προλάβεις διάβαζε στο βιβλίο του στο σχολειο και γιασασίν Τουρκιέ και γιασασίν Ατατούρκ, βρε καλως τα τουρκάκια τους έλεγε ο περιπτεράς δίπλα απ το σχολείο κι ο οδηγός του λεοφωρείου όταν γυρίζαν στο χωριό και ευχαριστιόταν ο Αλπέρ που δεν τον λέγαν πομακάκι και κος Αλπέρ κος έλεγε όταν έπαιρνε τα βουνά κι έτρεχε το απόγευμα, κος, τρέχα να προλάβεις να μεγαλώσεις κος Αλπέρ κος κι έτρεχε και μεγάλωνε ο μωαμεθανός, έτσι τους έλεγε ο δάσκαλος στο σχολείο.Δικαια πράματα, νόμιμα,τα συμφωνήσαμε έλεγε ο δάσκαλος... δανεικά είναι αυτά και πρέπει να τα γυρίσουμε. Και σούρτα φέρτα πάνω κάτω, πάνω κάτω το κουτσοέβγαλε το δημοτικό το τουρκάκι κι αποφάσισε ο Γιουσούφ να τον στείλει στην Προύσα στην αδερφή του για το γυμνάσιο για καλύτερα και μεγάλωνε το τουρκάκι μόναχο.

Γιουνάν τον ελέγανε στην Προύσα και πότε πότε γκιαούρ και θύμωνε ο Αλπέρ και κοκκίνιζε και μπερδευόταν κι ήθελε πίσω να γυρίσει, μα υπομονή του λεγε η αννέ στο τηλέφωνο έπς ολα τζακ, όλα θα γίνουν τσοτζούμ, θα μεγαλώσεις, να μάθεις να μπεις στο πανεπιστήμιο του λεγε μη γυρίσεις γιαβρούμ του λεγε, για καλύτερα. Και σούρτα φέρτα μόνο στα μπαϊράμια και τα καλοκαίρια γύριζε το ξανθό στο χωριό κι έπαιρνε τα βουνά κι έτρεχε να προλάβει και μεγάλωνε.

Πρόλαβε, βαλά, αλήθεια πρόλαβε την άνοιξε τη μεγάλη πόρτα μαζί με άλλους γιουνάνηδες από εσκίτζε και γκιουμουλτζίνε ταραφαντάν, άνοιξε η μάνα πατρίδα την αγκαλιά της και τους καλωσόρισε γιασασίν τουρκιέ τους είπε και τους πέρασε όλους στο πανεπιστήμιο και τους πλακώσαν τα μεγάλα τα βιβλία τους γκιαούρηδες και κος Αλπέρ κος τρέχα να προλάβεις να μάθεις όσα δε σου μαθαν να ξεμπερδέψεις όσα σου καναν αχταρμά να καταλάβεις να μάθεις γκιαούρη, γιατί γιουνάν ακίλ σόνραντα γκελίρ, το ξερε η μαμά πατρίδα... από μετά του ρχεται το μυαλό του Γιουνάνη.

Και κάποτε κάποτε δεν του ρχεται καθόλου , ούτε από μετά και μένει στον αχταρμά σαν τον Αλπέρ και τίποτα δεν ήρθε απ το επς όλα τζακ της αννέ και κοσμα είπε ο Αλπέρ γιετέρ, φτάνει το τρέξιμο και το παράτησε το κουβάρι μπερδεμένο αχταρμά και κρυφογέλαγε η μαμά πατρίδα που το γάμησε το παιδί της το γκιαούρη μια φορά ακόμα.


Υ.Γ. Ρε παιδιά...πόσο, πόσο η μπάλλλα; Τι 2-0...άντε ρε δε το πιστεύω...δεν πέτυχε το συντήρηση και άμυνα...μα γιατί, αφού ήταν πετυχημένη συνταγή...και τώρα...πανικός κι ομίχλη;...Περαστικά μας αδέρφια, επς ολα τζακ μωρέ, όλα θα γεννούν κάποια στιγμή, υπομονή...συντήρηση και άμυνα εμείς!



Υ.Γ. κι άλλο... Και το άσμα επανάληψη για εμπέδωση...ένα ΟΦΦΦΦΦΦΦΦ , άμα κάνω λέει ο Τούρκος ταπέναντι βουνά θενα πέσουνε...τώρα με τις πολυκατοικίες ολούθε που θενα παέννει το ΟΦΦΦΦΦΦΦ, μπακαλούμ...άντε να διούμε με τα ντβάρια



Get your own playlist at snapdrive.net!