Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Γεμιστά με μπόλικο κρεμμύδι

Ορέχτηκε βρε τζάνεμ, γεμιστά με κρεμμύδι μπόλικο και δυόσμο απ τη γλάστρα φρέσκο ψιλοκομμένο και αλατάκι και πιπεράκι μπόλικο... τσιμπημένο αν δεν είναι σταλάτι το φαί...χόρτο, όλα τα φαγιά ίδια γέννουνται.
Ντομάτες γλυκές και πιπέρια πράσινα στυφά μα και κόκκινα, τα κέρατα...πως τα λέτε, πιπεριές Φλωρίνης πιστημονικά δεν τα λιέτε...τέλως πάντων όπως και ναναι και πιπέρια κόκκινα στα γεμιστά να βάνετε και θα τα γλυφετε ένα, ένα τα δαχτυλάκια σας.Κι όχι κιμάδες κι αηδίες στα γεμιστά... είν ανάλαφρα αυτά, γιαλαντζί καλοκαιρινά μην τα βαραίνετε για θα σας κάτσουν στο στομάχι...είν που ναι βαριές οι στυφές άμα τα παραγιομίσεις και με τον κιμά, γκιουλ μπαχτσες φορτωμένος μαγκάθια θα γενεί το στομαχάκι σας...μη μωρέ μη το παιδεύετε κι ένα το χουμε κι ευαισθητούλη.
Μα το κρεμμύδι μην το λυπάστε, μπόλικο, βαλά μπόλικο και χοντροκομένο, στο ρεντέ το κρεμμύδι να το πιάνει το δόντι, με το χέρι το κρεμμύδι και το παράθυρο ανοιχτό να παίρνει την αψάδα και να στεγνώνει τα δάκρυα και τον ιδρώτα. Και να τρίβεις και να κλαις και ναλαφρώνεις, από πάνω... ταμ από πάνω απ το ρεντε συγκεντρωμένη απόλυτα στο κρεμμύδι, μη φάμε και κανα δάχτυλο κι άμα στάξει και δάκρυ και ιδρώτας αρμυρός στη γέμιση, τότενες να δγιεις νοστιμιά, με φροντίδα μαγάπη νοστιμεύει το φαί...κάντε το θα με θυμηθείτε,ειν από σίγουρη πηγή η συνταγή, η Λωξάντρα το λεγε... λεζετλί ταμ λεζετλί θα γενεί το γεμιστό σας.
Κι αφού ορέχτηκε το Χρυσουλιώ και το πε δε της χαλνάμε χατήρι κι ειν και ταλαιπωρημένο και μας τρόμαξε ψες, πολύ μας τρόμαξε και πρώτη φορά είπε πως τρόμαξε κι αυτό το ατρόμητο...πόσο σε ζόρισες και μας ζόρισες ρε μάνα μαυτό το ατρόμητο το ακλόνητο το σωστό, που να τον χωρέσουμε το φόβο μας, νέρντε κι είμασταν μικρά και φοβόμασταν και που να τολμήσεις να το πεις, κιμε ανατίρσιν, μπε...πως ξεχνάτε ρε γαμώτο πως ξεχνάτε σεις... ακόμα και τώρα που πήγε να μας φύγει και την έχασα τη γη κάτω απ τα πόδια μου ακόμα τώρα δεν μπορώ να πω άστα πέρασαν... τώρα είναι αλλιώς και φοβάμαι πόσο φοβάμαι μη μου φύγει και δεν προλάβω να της το πω, δεν προλάβω να το νιώσω.
Έλα μου, έλα μου Χρυσουλιώ τα γεμιστά να φκιάσουμε που τα ξέρεις, μαμά μου εσύ θα λες πως κι εγώ θα σακούω κιχ δε θα βγάλω και θα προσποιηθώ σήμερα πως δεν ξέρω παιδάκι θα γίνω ξανά για σένα μαμά μου γιατί εισαι πονεμένη και ταλαιπωρημένη και φοβισμένη και σήμερα μου το πες και μοιάζουμε σήμερα μαμά μου, ίδιες είμαστε

Υ.Γ. Αν και το Χρυσουλιώ ζήτησε το "Γύφτισσα τον εβύζαξε" κι ήξερε και για το δεκάλογο του γύφτου και πως είναι σέρβικο λέει το άσμα...το Ρουλιώ ντιπ δεν ήξευρε ούτε το ήβρε...αν ξεύρει μπρε κανείς σφυράτε!
Ανταυτού συνταγές μαγειρικής...παέννει στο Χρυσουλιώ

6 σχόλια:

mamma είπε...

Κράτα μου μια πιπεριά κέρατο Ρουλιώ :))))

roula karamitrou είπε...

Αμέσωωωως,έφτασεεεε!:)

faraona είπε...

Μμμμμ γιαμ γιαμ γλυφω τα δαχτυλακια μου...


πολλα φιλια!

roula karamitrou είπε...

Με αρέσει που το φχαριστήθηκες Φαραόνα μου, πολλά φιλιά κι από μένα

νατασσΆκι είπε...

Αχ βρε Ρουλιώ μου!
μου θύμισες την "εξ ανατολών" γιαγιά μου..
"Στο φαί που θα φτιάχνεις, να βάζεις πάντα αγάπη -και σε ότι κάνεις, το ίδιο να βάζεις. Αλλιώς, ποτέ δεν θα πετύχει!"

Αααχχ!!!

να μου τη φιλήσεις τη μαμά, και να μου κρατήσεις κι εμένα μια πιπεριά, ναι;
(θα την ανταλλάξουμε! ;) )

Καλό ΣΚ, Ρουλιώ μου
όλα καλά (θα) είναι, καλοκαίριασε! :)))))

roula karamitrou είπε...

Εκείνο το όλα καλά (θα) είναι βάλσαμο βδε Νατάσσάκι...το βλέπεις εσύ ζούδι μου, καλοκαίριασε, ε;