Μίνι ανταπόκριση απ τους νομάδες του Σαββατοκύριακου

Το ρουλιώ άρπαξε αδέρφια!!!
Όχι μαυροκόκκινο σαν τις άλλες χρονιές...καφεμαύρο φέτο απ το δεύτερο Σαββατοκύριακο...από Βάσανο μετονομάσθη σε μαύρο ανθρωποφάγο Βάσανο και της συνεστήθησαν χαμόγελα πολλά μπας και φαίνεται στο σκοτάδι, τι γένιται φέτος δεν καταλαβαίνω...να ναι το μαυρο το κακό από μέσα, που ξεπηδά...μπα μωρέ, ο ήλιος μας κάκιωσε πολύ αδέρφια και σάμα τα χει τα δίκαιά του. Επειγόντως αύριο επίσκεψη στο φαρμακείο για αυξημένο δείκτη προστασίας, γιατί μέχρι το Σεπτέμβρη τα πράματα με φαίνεται θα σκουρήνουν ανεπανόρθωτα!!!
Κι άντε με το χρώμα κάτι θακάνουμε...οι μειωμένες αντοχές πολυ με ανησυχούν...τα επαναλαμβανόμενα δεκάλεπτά ρακέτας έχουν γίνει πεντάλεπτα και με πολύυυυ ζόρι κι αγκομαχητό φτάνουν δε φτάνουν τα εφτά λεπτά τη φορά. Ευτυχώς το γόνα δεν αντιδρά και τα πεντάλεπτα είναι ακόμη εφτά την ημέρα...τι νομίζετε άϊντε, άϊντε είναι οι ρακέτες... επιστήμη είναι με ταπαραίτητα records και proofs...μόνο η μύτη μου και ο λοβός του αυτιού μου δεν είναι πιασμένα! Μιλάμε για πολύ πόνο...ένδοξο, όμως και κούραση... ιτς όρμα, μην τα ρωτάς...γλυκιά!
Σαν το άσμα που ακούγαμε του Κηλαηδόνη, γυρνώντας...χρόνια είχα νατακούσω η γραία και πολύ με άρεσε





Υ.Γ. Ε... θα σκάσω άμα δεν το πω...κι εδώ κολλάει άψογα η ρήση ενός αρχικορακίου...πεθαμενατζή σούρδου στο έττερο κοράκι υπάλληλό του, που χαριεντιζόταν με τρυφερή ψυχή σε μια διανυκτέρευση...ξέρετε για μας διανυκτερεύουν τούτοι, για χατήρι μας...και μπαίνει ξάφνου ο αρχικόρακας στο γραφείο και λιέει με το γνωστό κοζανίτικό τακτ...δλια βρε, δλια...όχι μάγουλα και κολιά δλια είπαμι!!!Καληνύχτα, βδε!