κλόουν γρήγορος
παιχνίδι στο κόκκινο
σκιά του κρύου
κορνέτες άσπρες
πιάνει και στέλνει
γέλιο απ' τα φανάρια
να κλέψει ψάχνει
τέλος... μαζεύει
κυνηγάει βλέμματα
τη συνήθεια στάσχημο
το κυνήγι του πράσινου
παράξενος που είσαι
δε θα με ξεγελάσεις
δε θα με κλέψεις
τζάμπα παλεύεις
σε κρύβει το πράσινο
μονάχα αυτό
να μου το κλέψει μπορεί
άναψε γαμημένο
να τον βλέπω δεν μπορώ
γελάει στο κόκκινο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
3 σχόλια:
Ακόμα κι αν στο κόκκινο δίνει παράσταση όχι μόνο ένας κλόουν, αλλά ολόκληρο το Τσίρκο Μεντράνο, αυτός που δεν θέλει να δει, δεν βλέπει τίποτε. Βλέπει μονάχα πότε θ'ανάψει το πράσινο για να γκαζώσει...
Έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Φιλύποπτοι... Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας... Τσιγκούνηδες....
Σφιχτοί.... Ακόμα και στο χαμόγελο που μας ζητάει ο άλλος
εγώ πάντως, μετά τον χθεσινό αγώνα, γελάω στο πράσινο!
:ppp
Πολύ καλό, Ρουλιώ!
Εδώ δεν έχει κλόουν στα φανάρια -πες του να έρθει, το χρειαζόμαστε κι εμείς το χαμόγελο :)
ετσι είναι αφεντικό, μόνο που η θεία ρουλα λέει πως δεν είμαστε, γινόμαστε και ξεγινόμαστε κάποτε κάποτε αρκεί να μας ενοχλεί η θολούρα
Χαίρομαι που βγήκες βόλτα, να σαι καλά:)
Θα στείλω ζούδι θα στείλω, καταλαβαίνεις...αφού εσύ :)
Φτου σκόρδα τσάκαλος αυτό το μικιό :)
Δημοσίευση σχολίου