να σε προσέχεις, μάνα
δεν τον κοιτάν τον πεινασμένο
από χάδια
δεν τον κοιτάνε όταν τρώει
γιατί λυσσάει
λυσσάει που φαϊ του δώσανε
ξέρεις εσύ μάνα, που ‘σαι περήφανη
που σε κατάπια
να σε προσέχεις, μάνα
κι ίσως να μην αντέξεις
να ’σαι περήφανη
και να μη μ’ αγαπάς
να μας προσέχεις, μάνα
κι ίσως να μην αντέξω
στα σκοτεινά να σε γυρεύω
κι ίσως αντέξω
να'ρθω μια μέρα να σε βρω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg){kind=small}
2 σχόλια:
μάνες και κόρες,
τι δύσκολο πράγμα ..
μάνα της κόρης μου και
κόρη της μάνας μου ..
απ'όπου και να το δεις,
μεταξύ δύο πυρών ..
χωρίς "παύσατε!"
Ας τα αυτά σε λέω, τώρα κι επειδής πρώτο, από βαλσαμόχορτο δεν ξέρω κι επειδής δευτερο μια εκ των πρώτων αναγνωστριών της ρούλας με είπε πώς τυχαία την άνοιξε προχτέ και την έκλεισε πάραυτα, γιατί η μαυρίλα κολλάει...πάενε αύριο με το καλό να διαβάσεις για μια φαντασίωση βάλσαμο
Τι θαρρείς εμείς οι χιουμορίστισες, κλεφτισσες θα γίνουμε;)
Δημοσίευση σχολίου