Ωραία μας, κάποτε εσώρουχα

Πόσο ζωένια
στα μπούτια απέραντη
ανάσα στη σέλα έχω χύσει
να στανιάρω μυρωδάκι
απ'αλώνι αζύγιαστο
μονονταούλικο μαχόνι
στου βρακιού μου το καθημερνό
εν μύδρω μαρκόνι
που στ'αλογα ρυθμεί
επιστροφή