Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Που πήγε, ρε παπάρα το τούτη είναι αληθινή, όπως τα λόγια της, γιατί το πες, αφού σου πα μη, είναι βαριά τα λόγια...και τι το κανες... ελαφριά όπως το πες, έτσι και το τσαλάκωσες και το πέταξες στα σκουπίδια, μαζί με τα λόγια της και κείνη.
Όχι αυτό δε θα της το πάρεις.Όχι αυτό είναι δικό της. Θα το κρατήσει σφιχτά, αγκαλιά ως να ναι το μωρό της, το δικό της μωρό, το μωρό που δε γέννησε.
Πόσο κρίμα να νοιάζεσαι μόνο για τις λέξεις της και δεν ειν και δικές της, ανεμομαζώματα κι ανεμοσκορπίσματα είναι, υπάρχουν και χωρίς εκείνη.
Α ρε μαύρε, όταν τη γυναίκα του θεού την τσουβαλιάζεις με τη γκόμενα, όταν το παιδί το βαφτίζεις έρωτα, πόλεμο, όταν το θα χεις ότι θελήσεις το φτιάχνεις από λάστιχο, όταν το τσιόνι σου φαίνεται ξάφνου βρώμικο και το σφουγγαρίζεις για να το καθαρίσεις, όταν την κοκόνα σου τη ρίχνεις στο πηγάδι, όταν τον πόθο τον ακούς μια πούτσα στο τόσο
τότε τα λουλούδια είναι εργαλεία της δουλειάς
κι οι λέξεις καθρέφτες κι αντανακλούν
και μόνο τόνειρό της μένει, όνειρο εδώ
και κουλουριάζεται, ενώνεται, μπερδεύεται και ξεχυλίζει μαζί με τον πόνο το θυμό και τη θλίψη και μεγαλώνει και δε χωράει στην αλήθεια σου
Αλ σικιμέ βουρ ντουβαρά,αδέρφια,
νε ντουβάρ γικιλίρ νε σικίν κιριλίρ
κι ευτυχώς είναι έτσι, η ζωή ξέρει, ξέρει αυτή, εσύ δεν το πες... κι ο ήλιος θα συνεχίσει να βγαίνει κι η γη να γυρίζει και ταστέρια να μας κοιτούν
κι εμείς
θα συνεχίσουμε να πεινάμε και να διψάμε
και μόνο εκείνος ο φόβος του πατέρα...μανοιχτά τα μάτια μη φύγουμε θυγατέρα, ξεπετάγιεται και της τριβελίζει το κεφάλι, το μυαλό της τρυπάει...και μετά κοιτιέται στον καθρέφτη και του γελάει...ποιο μυαλό ωρέ ξανθιά του λέει


10 σχόλια:

Unknown είπε...

γιατί μας βάζεις να κλαίμε πρωινιάτικα;
κοίτα, δεν κλαίω...

123kostas είπε...

Τον βατραχο Χαρουλα, οσο και να τον χαμουρευεις,αν δεν ειναι Ο βατραχος,
δεν προκειται ποτε να γινει,Ο πριγγιπας.

Δεν εχει θεση στο παραμυθι,του αρμοζει μια θεση στην σκληρη πραγματικοτητα.Στο ριαλιτι,που λετε και εσεις οι Γαλλοθρεμμενοι.

Γιαυτο καλε μου μπακακα,
κανε μας την χαρη....

roula karamitrou είπε...

Ευχαριστώ, απου τη συναισθάνεσθε τη γιαλαντζί την πριγκιπέσσα

123kostas είπε...

Μαλλον τον μπακακα.

aa-duck είπε...

Ρουλιώ μου, τι έγινε; Μας παίρνεις φωτογραφίες και μετά στέλνεις γράμματα; :'(

Γιαλαντζί; :)

Και κάτι άσχετο: Μου 'χει σφηνωθεί πως είσαι από τη Μυτιλήνη, αλλά μπορεί και να 'ναι επειδή ετοιμάζομαι να παω διακοπές εκεί.

Φιλάκι*

roula karamitrou είπε...

Μαύρε σαν να με φαίνεται ότι μου αφαιρείς τον τίτλο...η αλήθεια είναι ότι τα χεις τα δίκια σου

Παπικουλίνιο δεν το καταλαβαίνω αυτό με τις φωτογραφίες και τα γράμματα, αλλά σοφό παπί είσαι κάτι θα ξέρεις για να το λες.
Καλά να περάσεις στη Μυτιλήνη αλλά δεν είμαι από κει, οι Μυτιληνιοί λένε αλεπουδέλι κι όχι αλεπουδούδι, θα τακούσεις, όταν πας

aa-duck είπε...

Λέω που είναι σαν να ''διαβάζεις'' πολλούς από μας και μετά να γράφεις :)

Είναι υπέροχο κείμενο, Ρουλιώ μου, ούτως ή άλλως

roula karamitrou είπε...

και το γιαλαντζί το ερωτηματικόν, παπικουλίνι;

σεφ γκρέκο είπε...

περνώ, ξαναπερνώ... ξανακοιτώ... πώς της μοιάζεις! δλδ της μοιαζεις καταπληκτικά! πάρε /δώσε /ζήσε /θυμήσου με Θράκη να πώ; :?

και το συγκατοικόνι ξέρει γιατί έβαλε το ρωτηματικό.

Καλημέρα Ρουλιώ

roula karamitrou είπε...

Θα το κάνω Σεφ...τα λόγια προσπαθώ να βρω