Μπουμπού μου, τι σου κάνανε
και ύπνος δε σε πιάνει
καντή μου, πες να σε χαρώ
τιν’ τούτο το φιρμάνι
ισόβια με δίκασες
νταλγκάς να με βαραίνει
πες με πώς να δικαιωθώ
πως μπλέχτηκα η ψημένη
Μπουμπού μου,μη μπερδεύεσαι
κούνησες την ουρά σου
μην τώρα μυξοκλαίγεσαι
για θα βρεις το μπελιά σου
και το ισόβια δεσμά
που δεν καταλαβαίνεις
μπορώ να κάνω πάραυτα
βουνό να ανεβαίνεις
και δε σε κόβω, βρε μπουμπού
ναντέχεις ανηφόρα
τα έχεις τα κιλάκια σου
τι να τα λέμε τώρα
κυρ δικαστη κατάλαβα
άλλο δε θα ρωτήσω
αχ, τι το ήθελα ουρά
στερνά να σε γνωρίσω
κι από μπουμπού, τρελή μπουμπού
τωρά μπουζουριασμένη
και σε σεβντά, ντελή σεβντά
τωρά παραδομένη
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
πατέρα κάτσε φρόνιμα αγαπημένο καλησπέρα
Όντως αγαπημένο, Άλκη...και διδακτικό :)
εγώ βλέπω ότι το πήρες σοβαρά να γίνεις...Ευτυχία!
(χαρτιά ξέρεις, καλό μου; )
Φιλιά, καλό μήνα!!!
:)))))
ξέρω, ξέρω μικιό...να χάνω
Καλό μήνααααα :)
Δημοσίευση σχολίου