Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Άμα τη επιστροφή από εκδρομή

Πωωως περάσαμε;

Ωραία γιατρέ, είναι ωραία να σαι τoυρίστας

Και το χειμώνα, ακόμα καλύτερα. Είχαμε... τίποτα ύποπτο;

(Ώπα ώπα ώπα το…και έλα έλα έλα το… για θα μας πάρουνε φαλάγγι)

Υποθέτω... για το δόντι ρωτάτε γιατρέ

Ε… για το δόντι, μα και βεβαίως για το δόντι…το δόντι είναι η αρχή των πάντων, εξάλλου

Δόξα το θεό γιατρέ, όλα πήγαν κατ’ευχήν, δόξα το Θεό δαγκάμε…ακόμα ικανοποιητικά




Δυο τρεις μέρες μετά το κρύο σφίγγει, δόξα τον πανάγαθο επιτέλους χειμώνας...μα το δόντι αρχίζει ναντιδρά στο κρύο κι αυτό...ένας βαθύς πόνος, απ τα μέσα σε κάθε ποτήρι νερό...εμείς μπεκρούλιακες δεν είμαστε, νερό σαμπουάν και πότε πότε και λάδι κυκλοφορεί σε υγρή μορφή στο σπίτι... που σε κάνει να μαζεύεις μάγουλα και ούλα μπας και το φυλακίσεις το κρύο και το ζεστάνεις. Το ύποπτο που λέγαμε, ευτυχώς χτύπησε στην έδρα μας. Περνάν οι μέρες με όσο το δυνατόν λιγότερο νερό... ευτυχώς στο φαϊ ζεστό κρύο, βράχος το δόντι...και όσο το δυνατόν λιγότερο βαθιές ανάσες...είπαμε το κρύο έχει σφίξει οπότε στη βαθιά εισπνοή τα πράγματα είναι δυσκολα.
Θενκς γκαντ ις φράϊντευ κι έχω ραντεβού...πρωϊνο και με τον οδοντίατρο...έρμα μου νιάτα πού τσαλακωθήκατε...ας είναι θα δει το δόντι... μπας κι ησυχάσουμε από έναν πόνο


Μπαίνω το λοιπόν στο ιατρείο με βαθύ αναστεναγμό αγκαζέ με πόνο του ιδίου φυράματος...είπαμε καλός καλός ο γιατρός...μα τους προηγούμενους πώς να του ξεχάσεις, ε;

Καλημέρα γιατρέ

Καλημέρα, πώς είστε;

Μια χαρά...(και κάθομαι)...εσείς;

Καλά κι εγώ...πωωωως τα πάμε με το κρύο;

(Δεν είναι δυνατόν...με βλέπει...έχει κάμερα ο άνθρωπος με βλέπει πού ξέρει για το κρύο... θα βλέπει και που δεν πλένω τα δόντια μου...ε όχι και τελείως, όχι τόσο συχνά...κάτσε κάτσε δε γίνεται...)

Για το δόντι λέτε γιατρέ;...για το κρύο και το δόντι;(πιο έντρομη απόταν με ρώτησε για το ύποπτο...)

Όχι όχι αυτή τη φορά λέω για το κρύο...όντως για το κρύο!!!

(Χαμόγελο ανακούφισης...ευτυχώς δεν προχώρησε τόσο...ακόμα η επιστήμη...βαθύς αναστεναγμός και σουβλιά απ τα μέσα...)

Εγώ ταπολαμβάνω το κρύο γιατρέ...το δόντι μου δεν το θέλει κι αντιδρά

Για ελάτε να σας δω...


...κι από δω και πέρα...ξέρετε όχι περάσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...αλλά άνοιξε, φτύσε, υπομονή...άνοιξε, φτύσε, υπομονή


(Ζούδι μου κι η συνέχεια :)

4 σχόλια:

mamma είπε...

Πολλά περίεργος είναι αυτός ο οδοντίατρος!
:-P

roula karamitrou είπε...

Όντως mamma μου, άμα δεις μια γλυκειά μπουντρουχόφατσα που χει και σε κοιτάει υπό γωνίαν...μην εκτεθούμε κιόλας... πάνω απ τα γυαλιά, καθώς πετάει την ατάκα...τι να σε λέω...νομίζω θα το σώσουμε το δόντι, να ναι καλά ο άνθρωπος
Καλημέραααααα :)

νατασσΆκι είπε...

:)))))))

Είπαμε, το προσέχουμε το δοντάκι!!!
:p

Φιλιάααααα!

roula karamitrou είπε...

Το προσέχουμε για, ζούδιμ...μαυτρόν το γιατρό που μπλέξαμε δε γένιται αλλιώς έχει κάμερα με βλέπει σε λέω...αμέσως θα δώκω λεπτομέρειες από τη σημερινή επίσκεψη :)
Φιλιά κι από μένα