Και είπε ταφεντικό

« Η έννοια αυτοπροσδιορισμός είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αναφερθεί σε ανήλικα παιδιά, σε άτομα με νοητική ή νευροψυχική αναπηρία και γενικότερα σε άτομα που δεν έχουν ολοκληρωμένη προσωπικότητα και δεν είναι υπεύθυνα για τις πράξεις τους»

και σου πα…μη βρε, μη… μη λες έτσι για θα μας πάρουν με τις ντομάτες σε λέω… έλα να σου πω να σου ξηγήσω, έλα…μη φοβάσαι βρε…χαλάρωσε τη γραβάτα σου …όι τόνειρο…δε θα σου ξηγήσω τόνειρο… αυτό το κρατάς εσύ, ακόμα…γιατί αυτά, που λέει κι η λυγερή δεν μπορούν να βγουν στο δρόμο να σας χαλάσουν τη ζαχαρένια…ακόμα αφεντικό…το δικαίωμα στόνειρο να σου ξηγήσω:

Δεν είναι μωρέ κάτι
Δεν αναφέρεται σε κάποιους και κάποιους όχι
Δεν είναι φρούτο που ωριμάζει μόναχο κάπου έξω απ το δέντρο και στις 12 και ένα… μόλις κλείσεις τα 18 …φλαπ σου ρχεται στο πιάτο…αλήθεια αφεντικό τη γραβάτα σου… μόνος σου τη διάλεξες;

Εντάψει λοιπόν με τα δεν…γκέγκε τι δεν είναι;

Τώρα τι είναι με βούλες και σφραγίδες που σαρέσουν…ερευνητικά δεδομένα απ τα εξωτερικά, που χουν μεγάλες βιβλιοθήκες και πανεπιστήμια…που τα προσέχουν και τους δίνουν και κανά δυο παράδες για να χουν ερευνητικά δεδομένα. Έλα μωρέ μην τσιτώνεις για καλό στα λέω… για θα πας σε κανά συνέδριο και θα σε ρωτήσουν τι θες να φας και θα ψάχνεις τη γυναίκα σου να σου θυμίσει τι σαρέσει

Θέλω και μπορώ το λοιπόν είναι αφεντικό ο αυτοπροσδιορισμός, πράξη είναι

Να προτιμάω
Να επιλέγω
Που και με ποιον θέλω να ζήσω
Τι δουλειά θέλω να κάνω
Ποιοι είναι οι προσωπικοί μου στόχοι
Πώς θα τους επιτύχω

Και το θέλω του καθενού, με δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ισότιμοι άσχετα με τη δύναμή μας...εκτός αν άλλαξε τίποτε και δεν πήρα χαμπάρι γίνεται σεβαστό από όλους τους άλλους ισότιμους,ως η καλύτερη επιλογή που μπορεί να κάνει ο καθένας μας τη δεδομένη στιγμή...γιατί που ξέρεις ρε αφεντικό τι ναι το καλύτερο για μένα, τώρα ε...το σωστό να το λέμε ρε αφεντικό...αλλιώς θα μας κάτσει στο λαιμό ρε παιδί

Και έλα και πες με ρε αφεντικό τι συνθήκες φτιάξαμε...εσύ που τα σχεδίασες κι εγώ που σε ανέχτηκα...για να μπορεί το παιδί μας αυτό που ναι στο δρόμο να διαλέξει τι δουλειά θα κάνει γιατί τη γουστάρει με 35 % ανεργία τώρα στους νέους...άσε ρόιδο τα κάναμε οι πολιτισμένοι


Ρε τον αυτοπροσδιορισμό...που λες...και νομοθετικά κατοχυρωμένος, δικαίωμα νομοθετικά κατοχυρωμένο στα εξωτερικά από το 90…έκπληξη! για όλους…ναι ναι όλους τους ανθρώπους με αναπηρία ακόμα κι αυτούς με τις βαριές πολλαπλές αναπηρίες…ναι βρε μπορούν οι άνθρωποι μπορούν να πουν τι θέλουν και τι δε θέλουν κι ας μη μιλάνε...με το χαμόγελό τους θα στο πουν, ακόμα κι αυτοί,χαμογελάνε όταν τους προσφέρεις κάτι που τους αρέσει …το πολύ το κύριε ελέησον το θυμάσαι βρε…πόσο μάλλον το άι σιχτίρι!


Και μην ψάχνεις βρε τη φρουτιέρα…το παμε δεν είναι φρούτο

Αποτέλεσμα είναι εμπειρίας και μάθησης

Αρκεί να επιτρέψεις ώρες πτήσης

Για μάθηση και εξάσκηση και λάθη...και να σαι κει όχι για να κουνήσεις το δάχτυλο, αλλά για να βοηθήσεις να σηκωθούν και να ανσχεδιάσουν
Καινα προσφέρεις δυνατότητες για συμμετοχή στη ζωή, στη μια τη δικιά μας και στην άλλη τη μια…την κοινή
Και να παρέχεις υποστήριξη και προσαρμογές σαυτούς που τις χρειάζονται


Ε…στα πα στα πα μάθε τους να ζητάνε τι θέλουν την ώρα που το θέλουν κι άκου τους και γίνε πρότυπο και ζήτα τους και συ αυτό που θέλεις κι όχι τι δεν θέλεις να κάνουν... μη μου ξύνεσαι τώρα, στα πα κι έκανες τον Κινέζο…σιγά μην βγουν στο δρόμο οι χαλβάδες είπες , ταποβλακωμένα που όλη μέρα μπροστά σ΄έναν υπολογιστή είναι…και βγήκαν…γιατί αποκλίνουν απ την κεφάλα σου, ε;

Έλα, έλα υπάρχει χρόνος, μον βιάσου… ευκαιρία είναι…βρήκες ρε παιδί μου, μα…πάρταλλιώς και συ, γίνεται…άντε μπορεί να μάθεις και συ να επιλέγεις… τι θα υπογράψεις και τι όχι ας πούμε...μα να σε παένει το μολύβι σου όπου θέλει...δεν το θεωρώ καθόλου σωστό...ευκαιρία είν τώρα να μάθεις...να γίνεις υπεύθυνος για τις πράξεις σου…ευκαιρία είναι σου λέω


Μόνο θύμισε και στον άλλονα η μόνη αναπηρία στη ζωή δεν είναι η κακή στάση ζωής…νέκρα είναι η κακή στάση ζωής

Η αναπηρία υπάρχει σε ανθρώπους, που τους υποσχεθήκαμε ισοτιμία και μπορεί να γίνει λιγότερη ή περισσότερη ανάλογα με το πόσο ανάπηρη είναι κείνη…η μία… η κοινή, που λέγαμε, που χουμε φτιάξει για μας και τα παιδιά μας

Α… να μην ξεχάσω…τα φιλιά μου στη σύζυγο…και νωρίς στο σπίτι ,ναι...σοβαρότις...δε θέλω αποκλίσεις, ε;