Μεγάλη Παρασκευή στη Σαρκοζί

Get your own playlist at snapdrive.net!


Γύρισε ο βιομηχανικός εργάτης του παλατιού...κατάκοπος τη Μεγάλη Πέμπτη με το αρνί του στον ώμο...είπαμε γενναιόδωρος και θρήσκος ο αφεντικός πλήρωσε για τις τελευταίες του αμαρτίες
Έλα , μωρέ τι'ναι 15 ωρίτσες παραγωγή, 7 μέρες τη βδομάδα για τρεις βδομάδες...αυτό το τελευταίο κάνε και μετά...θα σταματήσεις...θα καααθεσαι... Παρασκευή...(ευτυχώς το χει γρουσουζιά ο πιγκουίνος ο αφεντικός να δουλεύει το στρουμφοχώρι τη μεγάλη Παρασκευή)Σάββατο Κυριακή ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ θα κάθεσαι σκλάβε και θα το τρως τ'αρνί μου
Καλή ανάσταση βρε κορίτσια τους είπε...έδωσε και το κάτιτις του για τις υπερωρίες (μη του τρώμε και το δίκιο) και ευχήθηκε στο επαναδουλεύειν από Τρίτη και μετά
χτυπώντας χαρωπά τις φτερούγες του

Γύρισε, λοιπόν ο βιομηχανικός εργάτης μη ξέροντας που να ακουμπήσει το κουρασμένο του κορμάκι. Χτύπησε κανα τρίωρο βαθύ ύπνου και σηκώθηκε φρέσκια φρέσκια(φτου σκόρδα νιάτο μου).Ανέβηκε στο αναρρωτήριο του δεύτερου για τον απογευματινοβραδυνό καφέ.
Εκεί που τα λέγανε με την κουτσή σκάει μύτη το Ευγενάκι το έττερο κορίτσι σκλάβα και προσκαλεί για τσίπουρα.
Την πέταξε τη σκούφια το καμάρι!
"Ποιοι θα μαστε;"
"Τέσσερα άτομα, παρεάκι...μη ρωτάς πολλά πολλά, ντύσου κι έλα να με πάρεις"
"Που λες να πάμε;"
"Κάτω, κάτω μπροστά στη θάλασσα...να φύγει η μυρωδιά της βιομηχανικής ζώνης...αδακά στο λαιμό μου την έχω" είπε το Ευγενάκι και το καμάρι συμφώνησε και η κουτσή ξερογλύφτηκε

"Καλά να περάσετε μωδό μου...ένα και για μένα" είπε η κουτσή και τσούλησε στη γραφείο
"Αχου μωδέ ΤΟ ΠΑΔΑΠΟΝΙΑΔΙΚΟ...πολλά βρε, πολλά θα πιουμε για σένα...και θα σε δώσω στο παρεάκι...θα πω για τη ζαρτιέρα και τη νέα μόδα "στηρίζω τον επίδεσμο".Έλα μωδε να του δώσω ένα φιλάκι...μον' τράβα τη γκαγκάνα σου, γιατί θα μου κάνεις κανένα σημάδι και πρέπει να μαι όμορφη σήμερα, πολύ όμορφη..."
"Όπα όπα, μικρό...τι γένιται...γκομενάκι μου μυρίζεται μεγαλοπεμπτιάτικα;"
"Δεν ξέρω...δεν ξέρω...θα φανεί" είπε με μυστήριο το καμάρι και αποχώρησε χαρωπή.¨

"Όπα του. όπα του... του παιδιού" μονολόγησε η κουτσή και ξανατσούλησε στην τρύπα της.

Μεγάλη Παρασκευή, βοήθειά μας ανέβηκε το καμάρι για τον πρωινό τον καφέ.
Η κουτσή άρχισε να ρωτάει για τους μεζέδες...τι άλλο και το καμάρι ναπαντάει για τον καιρό και το θαλασσινό αεράκι.
"Έλα μικρό...λέγε, πες τα όλα στη θεία Ρούλα...μη σε πιάσω στα χέρια μου"
"Τι να σου πω ρε αδέρφι...δε ξέρω...αλλά νομίζω ότι...ξαναερωτεύτηκα χτες το βράδυ...τον είδα και στον ύπνο μου το βράδυ, όνειρο καθαρό,μεγάλο...το θυμάμαι να εδώ το χω σου λέω" κι έβαλε το χέρι της στο πρόσωπό της μπροστά, το καμάρι

Βουρ βρε Λενιώ βουρ, καμάρι μου δεν τον είδες μπήκε...μπήκε στονειρο σου καμάρι μου
Αμήν γιαβρί μου...αμήν