25η Μαρτίου…τώρα που κατεβάσαμε τις σημαίες (2)

Ο δήμαρχος την παραμονή έδωσε στο λαό του σημαίες.
Το διαφήμιζε το ραδιόφωνό του, μέρες πριν.

Ένας φίλος, υπάλληλος του δημάρχου πέρασε από το μαγαζί με τις, δυο του, σημαίες.
Του πήρε τη μία.

Ανέβηκε το μεσημέρι στο σπίτι, γύρισε και ο καταλύτης, έτσι έλεγε τη μικρή του αδερφή, που, απ’ όταν επέστρεψε, είχε αναλάβει ρόλο τοποτηρητή των ισορροπιών στο οικογενειακό τρίπατο.

Ήταν δώρο για όλους.
«Τον εαυτό σου, πρόσεχε καμάρι μας. Εσένα, πρόσεχε»

Την είδε τη σημαία στο τραπεζάκι του σαλονιού. Διπλωμένη, όπως την έδωσε ο δήμαρχος.

«Τι’ν τούτο;» τον ρώτησε. «Τώρα στα γεράματα θα σπάσουμε την οικογενειακή παράδοση;»

«Για το γιούρο, για την κούπα, κοπέλα μου. Πως θα πανηγυρίσουμε, χωρίς σημαία;»